Gdy skóra marznie...

Różne reakcje skóry na zmiany temperatury

Szczególnie silną reakcję na mróz, podobnie jak na promienie słoneczne czy niewłaściwą pielęgnację, wykazuje skóra cienka i wrażliwa. Jednak również cera „przepielęgnowana”, atroficzna (czyli coraz cieńsza w miarę starzenia) i sucha jest wrażliwa na niską temperaturę. Wrażliwość ta daje o sobie znać już przy niewielkich wahaniach temperatury. Wystarczą chłodniejsze jesienne dni, by na twarzy pojawiły się wyraźne zaczerwienienia przy wychodzeniu z pomieszczeń na zewnątrz i odwrotnie. Skóra staje się nawet lekko sinawa, swędzi podczas przebywania w ciepłym pomieszczeniu. Powstają wtedy teleangiektazje (silnie rozszerzone naczynka krwionośne). Zadaniem kosmetyczki jest uświadomienie klientce, że nie należy takich hiperreakcji lekceważyć, ponieważ grożą one komplikacjami w postaci przewlekłych alergii na zimno lub tzw. pokrzywek (urticaria).

Ten ostatni rodzaj nadwrażliwości nie jest typową reakcją alergiczną organizmu, lecz należy do grupy tzw. pseudoalergii. W podrażnionej przez zimno skórze dochodzi do wydzielania hormonu zwanego histaminą, który z kolei powoduje mocne rozszerzenie naczyń krwionośnych i podrażnienie termoreceptorów w skórze. Skutkiem są poważne zachwiania w regulacji ciepła i niewydolność mikrocyrkulacji. Skóra reaguje zaczerwienieniem, uczuciem swędzenia, opuchnięciami, a nawet powstawaniem liszajów.

W przypadku podrażnienia większych powierzchni ciała wydziela się odpowiednio więcej histaminy, co prowadzi do podniesienia pulsu, obniżenia ciśnienia krwi, bólu głowy oraz trudności w oddychaniu.

Choroba jest stosunkowo łatwo rozpoznawalna, a leczy się ją przez podanie antybiotyku lub substancji antyhistaminowych. Rola kosmetyczki polega tutaj na zwróceniu szczególnej uwagi na wrażliwość skóry klientki na zimno i ewentualnym skierowaniu jej na konsultację lekarską.