Nie taka blizna straszna…

Fizjologia blizny

Blizna trądzikowa powstaje pod wpływem nadmiernego rozrostu lub zaniku tkanki. Według najnowszej wiedzy może być wynikiem każdego typu trądziku; zarówno powierzchniowe, jak i głębokie stany zapalne mogą powodować powstawanie blizn. O tym, czy zmiana ta będzie większa czy mniejsza, decyduje siła stanu zapalnego oraz głębokość, na której on przebiega. W trądziku pospolitym możemy spotkać się z kilkoma rodzajami blizn, w zależności od lokalizacji stanu zapalnego, jak również typu trądziku. Najłagodniejsze zmiany przybierają postać przebarwionych lub odbarwionych plamek. W tym przypadku proces chorobowy dotyczy tylko naskórka i płytszych warstw skóry właściwej. Takie blizny zwykle ustępują same po około 3-18 miesiącach. Jeśli stany zapalne dotyczą mieszka włosowego i tkanki wokół niego, powstają wówczas odbarwione lub przebarwione grudkowate blizny. Są one wynikiem zniszczenia włókien kolagenowych otaczających mieszek włosowy. Najczęściej w trądziku pospolitym spotykamy blizny zanikowe (atroficzne). Charakterystyczna jest tu lokalizacja ostrego stanu zapalnego poniżej naskórka, który rozszerza się poza mieszek włosowy wzdłuż naczyń krwionośnych. Proces bliznowacenia dotyczy skóry właściwej i tkanki podskórnej. W trakcie dojrzewania powstałej blizny obkurczenie tkanek powoduje zagłębienie w jej powierzchni. Blizny takie przybierają postać widocznych ubytków w strukturze skóry. Szczególnego rodzaju blizny występują jako efekt najcięższych postaci trądziku pospolitego. Trądzik skupiony pozostawia mostkowate, przerosłe zmiany (blizny przerostowe), bliznowcowy natomiast – rozlane guzki o lśniącej powierzchni (bliznowce, inaczej keloidy).

Leczenie

Wygląd blizny można poprawić, opierając się na dwóch procesach skórnych: złuszczaniu oraz stymulacji żywych warstw skóry do odnowy.

Dermabrazja

Dermabrazja, czyli mechaniczne, warstwowe ścieranie naskórka i górnych warstw skóry właściwej, jest jedną z metod polecanych w usuwaniu blizn trądzikowych. Odmianą dermabrazji, którą możemy wykonać w gabinecie kosmetycznym, jest mikrodermabrazja. Złuszczanie jest powierzchowne, dotyczy tylko naskórka, bez dochodzenia do poziomu naczyń krwionośnych. Poddana zabiegowi powierzchnia goi się bardzo szybko (3-4 dni). Małe blizny trądzikowe znikają po 3-4 zabiegach, które przeprowadza się w odstępach 5-14 dni. Klasyczną dermabrazję głęboką przeprowadza się wyłącznie w gabinecie medycyny estetycznej. Ścierane są bowiem wierzchnie warstwy skóry właściwej aż do poziomu naczyń krwionośnych. Jeśli zabieg wykonywany jest na dużych powierzchniach, stosuje się wówczas znieczulenie miejscowe lub ogólne. Po operacji zakłada się opatrunki z tiulem. Poddana zabiegowi skóra goi się w ciągu 7-14 dni. W ciągu kilkunastu tygodni następuje całkowite wygojenie. W tym rodzaju terapii dobre wyniki osiąga się w przypadku blizn zanikowych o małej średnicy (do 1,5 mm). Dermabrazją leczy się również blizny przerostowe i niektóre bliznowce. Kolejnym rodzajem dermabrazji jest dermabrazja laserowa, w której wykorzystuje się wysokoenergetyczny laser na dwutlenek węgla (CO2). W tym przypadku głębokość ścierania kontrolowana jest przez komputer, zabieg jest bezkrwawy, żywe warstwy skóry pozostają nienaruszone. Po zabiegu nakłada się na twarz przezroczystą maskę, którą zdejmuje się po siedmiu dniach. Naskórek, początkowo bardzo delikatny, osiąga naturalny wygląd w ciągu 1-3 miesięcy. Zadowalające efekty osiąga się już po jednym zabiegu. W przypadku głębokich blizn należy czasem zabieg powtórzyć. Przy naświetlaniu laserem stosuje się, podobnie jak w dermabrazji klasycznej, znieczulenie miejscowe lub narkozę. Dermabrazja laserowa przynosi lepsze wyniki u osób z jasną karnacją. Pacjenci z ciemną karnacją mogą mieć powikłania w postaci przejściowych przebarwień. Po zabiegu należy unikać do pół roku ekspozycji na słońce oraz stosować kremy z wysokim filtrem.

Peeling chemiczny

Kolejnym sposobem walki z bliznami trądzikowymi poprzez złuszczanie są peelingi chemiczne (zwane też chemabrazją). Wykorzystuje się tu różne związki lub ich mieszanki, które posiadają dobre właściwości złuszczające: alfa-hydroksykwasy (np. kwas glikolowy), beta-hydroksykwasy (np. kwas salicylowy), kwas trójchlorooctowy, kwas witaminy A, fenol, rezorcynę czy roztwór Jessnera (mieszanina kwasu salicylowego, mlekowego i rezorcyny). Peeling chemiczny to inaczej kontrolowane poparzenie chemiczne skóry. Wpływa ono na odbudowę naskórka oraz przebudowę sieci kolagenu i elastyny. Skóra się wygładza, niektóre z blizn trądzikowych giną, inne ulegają spłyceniu. Peelingi chemiczne stosuje się w leczeniu blizn zanikowych, przerostowych oraz niektórych keloidów.