Estetyka uśmiechu

© Graça Victoria - Fotolia

Ładny uśmiech, poza strefą przekazu dobrych emocji, wizualnie odmładza, dlatego też znalazł się w obszarze zainteresowań specjalistów medycyny estetycznej, poszerzając zakres ich działalności. Maksymalne efekty osiągane są dzięki współpracy ze stomatologami, odontologami, ortodontami, protetykami, chirurgami, implantologami. Biorąc przywraca jaśniejszy, zdrowszy koloryt zębów i rozświetla uśmiech. Ortodoncja zarówno u dzieci, jak i dorosłych wpływa na symetrię pionową, korekta zgryzu usuwa objawy bólowe w obrębie mięśnia żwacza i zdecydowanie poprawia estetyczną ekspozycję warg. Implantologia i protetyka dzięki odbudowie uzębienia przez bezpieczne implanty, korony i mosty przy coraz zdrowie za punkt wyjścia w poprawie wyglądu, za podstawę należy przyjąć leczenie stomatologiczne. Zdrowe zęby należy pielęgnować przez utrzymanie ich w odpowiedniej higienie. Skaling i piaskowanie jako formy oczyszczania należy powtarzać co około sześciu miesięcy. Ciemniejące z wiekiem lub przebarwione pożywieniem szkliwo można wybielać. Taki zabieg mniejszej inwazyjności przywraca pacjentom komfort i daje szybkie efekty w postaci poprawy wyglądu.

Prekursorem w dziedzinie „odmładzania uśmiechu” jest włoski lekarz Ezio Costa, który już od lat osiemdziesiątych łączy odontologię, swoją główną specjalizację, z medycyną estetyczną. Ten wykładający w Padwie i Mediolanie profesor specjalizujący się w podnoszeniu estetyki tkanek miękkich wokół ust szkolił już także polskich lekarzy. W dużym stopniu dzięki doktorowi w naszym kraju od niedawna stomatolodzy wszystkich specjalizacji zajmują się pielęgnacją estetyczną 1/3 dolnej części twarzy. W zakresie ich zainteresowań znajdują się zmiany obejmujące następujące obszary:

tkanka kostna – ubytki widoczne przy paradontozie i braku uzębienia stanowią mniejszą podporę dla tkanek miękkich; górna warga wydłuża się i tym samym zwęża, a czerwień wargowa podwija się do wewnątrz;

tkanka mięśniowa – utrata jędrności i grubości powodowana procesem starzenia nasila bruzdę nosowo-wargową, obniża kącik ust, tworzy tzw. marionetki (bruzdy przebiegające od kącika ust w kierunku brody) i „małpi pyszczek” (przednie wysunięcie w okolicy mięśnia okrężnego ust);

tkanka tłuszczowa – zanik nasila wiotkość skóry;

tkanka skórna – spadek elastyczności i sprężystości powoduje powstanie powierzchownych i głębszych zmarszczek promienistych okalających usta, zwanych zmarszczkami palacza.

W zależności od obszaru, rodzaju i stopnia zaawansowania zmian lekarz dobiera odpowiednią technikę wpływającą na poprawę wyglądu. Należą tu:

• metody o większej inwazyjności – chirurgia szczękowa, plastyczna (lifting, nici podtrzymujące);
• metody nieinwazyjne – peeligi (z uwzględnieniem czerwieni warg, np. Yellow Peel), rewitalizacja (iniekcje anti-ageing), wypełniacze (podanie do tkanek głębszych preparatu, najczęściej usieciowanego kwasu hialuronowego, w celu uzupełnienia ubytków), wolumetria (zmiana kształtu twarzy w obrębie policzków i kąta żuchwy), toksyna botulinowa (znosi reaktywność mięśni mimicznych).